Επίσκεψη μαθητών Γυμνασίου Νέας Σελεύκειας στο Κέντρο Πληροφόρησης Σαγιάδας

Στις 22/03/2016 επισκέφθηκαν το Κέντρο Πληροφόρησης Σαγιάδας 16 μαθητές από το Γυμνάσιο Νέας Σελεύκειας.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε ξενάγηση στην έκθεση του κέντρου, προβολή ενημερωτικής ταινίας σχετική με τις προστατευόμενες περιοχές των ποταμών Αχέροντα και Καλαμά και παρατήρηση ορνιθοπανίδας με τα κιάλια και τηλεσκόπια που διαθέτει ο Φορέας.

Ο Πελαργός της Εγνατίας

Επέστρεψε ο πελαργός - έμβλημα- της Εγνατίας στην επισκευασμένη του φωλιά. Αναμένουμε και φέτος μια επιτυχή αναπαραγωγική περίοδο για όλους τους πελαργούς που θα επισκεφθούν τους Ν. Θεσπρωτίας και Ν. Πρέβεζας.

Εκδρομή στις πηγές του ποταμού Αχέροντα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η βιωματική εκδρομή του Δημοτικού Σχολείου Γλυκής για την παγκόσμια ημέρα του νερού.Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο των πηγών του Αχέροντα και ενημερώθηκαν για τον φυτικό και ζωικό πλούτο,  καθώς και την πολιτιστική αξία της περιοχής.

Στο πλαίσιο της βιωματικής εκπαίδευσης είχαν την ευκαιρία να εξερευνήσουν και να κατανοήσουν την έννοια της σπουδαιότητας του νερού ως πηγή ζωής και μέσω απλών πειραμάτων να μάθουν για τη μόλυνση των ποταμών.

Ακολούθησε δειγματοληψία νερού και μέτρηση του PH διαφόρων διαλυμάτων καθώς και επεξήγηση όλων των πιθανών σεναρίων μόλυνσης από διάφορες πηγές.

Ευχαριστούμε θερμά τους δασκάλους αλλά και τους μαθητές για την συμμετοχή τους στην σημαντική αυτή μέρα.

Αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας

    Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ανακήρυξε 21 του Μάρτη Παγκόσμια Ημέρα Δασών για να μας τονίζει το αυτονόητο: τη ζωτική σημασία που έχουν τα δάση για τη διατήρηση της ζωής στον πλανήτη και την αγάπη και φροντίδα που οφείλει να έχει ο άνθρωπος σε αυτά.

   Η δασοπονία είναι ένας από τους βασικούς κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας μας και όταν γίνεται με κανόνες και σεβασμό προστατεύει τα δάση, δίνοντας ταυτόχρονα στη χώρα μας μια ρεαλιστική προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης.

   Μια αειφορική δασική παραγωγή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες προστασίας των δασών, καθώς όχι μόνο μειώνει την υπερσυσσώρευση βιομάζας, αλλά διατηρεί και την παρουσία ανθρώπων με την αναγκαία γνώση και ενδιαφέρον μέσα στα δάση. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο του φυσικού πλούτου της χώρας μας αφού καλύπτουν το 60% περίπου της συνολικής έκτασης της Ελλάδας, σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη δασική απογραφή.

    Η μεγάλη ποικιλία των ειδών και πληθυσμών της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας που φιλοξενούν καθώς και οι υψίστης σημασίας ωφέλειες που προσφέρουν μέσω των φυσικών διεργασιών τους, καθιστούν την απρόσκοπτη λειτουργία τους αποφασιστικής σημασίας για τον ίδιο τον άνθρωπο. Υπολογίζεται ότι τα δάση αποτελούν πηγή τροφής, καυσίμων, υλικών κατασκευής και εισοδήματος για περίπου 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μεταξύ 65 και 80% του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή, προερχόμενη κυρίως από φυτικά είδη.

   Τα Ελληνικά δάση παρουσιάζουν ορισμένες οικολογικές και διαχειριστικές ιδιαιτερότητες που τους δίνουν μία ξεχωριστή θέση στην Ευρωπαϊκή δασοπονία:

•       Είναι δάση μεγάλης βιολογικής αξίας λόγω της υψηλής βιοποικιλότητας τους, όπως αυτή εκφράζεται από την πλούσια χλωριδική σύνθεση, το πλήθος ενδημικών και σπανίων φυτικών ειδών, και την ποικιλία των οικοσυστημάτων.  Η Ελληνική χλωρίδα απαρτίζεται από 6320 περίπου είδη, από τα οποία το 15% είναι ενδημικά, δηλαδή απαντώνται μόνο στην Ελλάδα.  Η αντίστοιχη χλωρίδα των μεσευρωπαϊκών χωρών δεν υπερβαίνει τις 3000 είδη.
•       Είναι δάση φυσικά, αποτελούμενα από ποικιλία ειδών που ανανεώνονται με φυσική αναγέννηση.
•       Παρουσιάζουν ιδιαίτερα αυξημένη γενετική ποικιλότητα εξαιτίας του πλήθους των σταθμών και της γεωγραφικής απομόνωσης, που προέκυψαν από το πολυκύμαντο τοπογραφικό ανάγλυφο, την μακρόχρονη ιστορία διαταραχών και την πληθώρα εδαφικών τύπων.
•       Ο ρόλος της δασοπονίας είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνικός, υποβοηθούμενος και από τον δημόσιο χαρακτήρα των Ελληνικών δασών.  Στη χώρα μας πάνω από το 60% των δασών ανήκει στο δημόσιο.  Ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών επιτρέπει στο κράτος  να διαχειρίζεται τα δάση ακόμα και σε περιπτώσεις, που δεν υπάρχει άμεσο οικονομικό κέρδος.  Αυτό μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική διάσταση της δασοπονίας, όπως είναι η εργατική απασχόληση κατοίκων απομακρυσμένων περιοχών, η κατανομή εισοδήματος στους τοπικούς δασικούς συνεταιρισμούς και η διατήρηση του παραδοσιακού επαγγέλματος του υλοτόμου.
•       Η παραδοσιακή δασοπονία στην Ελλάδα βασίζεται στην αρχή της αειφορικής διαχείρισης από τις αρχές του περασμένου αιώνα.  Η αειφορική διαχείριση εμπεριέχει ισοδύναμα την επιστημονική γνώση, την περιβαλλοντική ηθική και την οικονομική ανάπτυξη και βασίζεται στις αρχές της δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών και  της κάλυψης των αναγκών του σήμερα με ταυτόχρονη διατήρηση της παραγωγικότητας των φυσικών πόρων εις το διηνεκές.  Το Ελληνικό δάσος χαρακτηρίζεται από πολυλειτουργικότητα που συνδυάζει παραγωγή οικονομικών και προσφορά κοινωφελών αγαθών.  Παράλληλα, η διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας, της βιοποικιλότητας και της σταθερότητας των δασικών οικοσυστημάτων αποτελεί πρωταρχικό μέλημα. 
•       Η Ελληνική δασοπονία επιδιώκει την πολυδιάστατη (πολλαπλή) χρήση του δάσους για παραγωγή πλήθους υλικών αλλά και άυλων αγαθών, μη περιοριζόμενη στην απλή ξυλοπονία.  Στην δασοπονία πολλαπλών σκοπών είναι απαραίτητο η επιστημονική γνώση για την ορθολογική και αειφορική διαχείριση του δάσους ως φυσικού πόρου να λαμβάνει υπόψη τόσο τα θεμελιώδη προβλήματα των σχέσεων της ανθρώπινης κοινωνίας με τις φυσικές παραγωγικές δυνάμεις, όσο και την σύγχρονη τεχνολογία με την οποία επιτυγχάνεται η εκμετάλλευση των παραγωγικών δυνάμεων της φύσης, χωρίς να διαταράσσονται οι φυσικές διεργασίες.  Διαχείριση και προστασία των φυσικών πόρων πρέπει να βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους.  Κύριο μέλημα κάθε μορφής  δασικής διαχείρισης πρέπει να αποτελεί η προστασία του δάσους.

   Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του χερσαίου φυσικού περιβάλλοντος και οι επιπτώσεις τους είναι πλέον παγκόσμιες, αφού αποτελούν κύριες συνιστώσες των τριών μεγαλύτερων παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων   του όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, της αλλαγής του κλίματος της γης και της ερημοποίησης .

      Παγκοσμίως, η καταστροφή των δασών από πυρκαγιές έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο την απώλεια των κυριότερων δεσμευτών του CO₂ της ατμόσφαιρας, αλλά και τον ταυτόχρονο εμπλουτισμό της με το CO₂ και το CH₄ που προέκυψαν ως προϊόντα της καύσης της δασικής βιομάζας.  Αύξηση της συγκέντρωσης του CO₂ στην ατμόσφαιρα συνεπάγεται μεγαλύτερη δέσμευση της ανακλώμενης ηλιακής ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα το κλίμα της γης να γίνεται προοδευτικά θερμότερο και ξηρότερο, και, ως εκ τούτου, περισσότερο ευεπίφορο για την έναρξη και εξάπλωση δασικών πυρκαγιών, αλλά και για την  επερχόμενη ερημοποίηση από την εκτεταμένη διάβρωση των εδαφικών πόρων που ακολουθεί την καταστροφή του φυτοκαλύμματος από τις πυρκαγιές.

  Το δάσος αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποτελέσει κομμάτι της πράσινης ανάπτυξης, αφού μπορεί να συμβάλει τόσο στην αντιμετώπιση οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, όσο και στην ουσιαστική προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

   Επιβάλλεται, λοιπόν η συστράτευση όλων στην προστασία κ αειφορική διαχείριση των δασών μας για να τα κληροδοτήσουμε και στις επόμενες γενιές.

Στικταετός (Aquila clanga)

Ολιγάριθμος επισκέπτης του Δέλτα Καλαμά. Αναζητά τροφή σε καλαμιώνες, αλμυρόβαλτους, κανάλια κλπ. Συχνά κουρνιάζει ομαδικά σε συστάδες δέντρων. Είναι απειλούμενο είδος και ανήκει στην κατηγορία VU (Vulnerable - Τρωτό) σύμφωνα με την IUCN.

Ο συνολικός, πολύ μικρός και έντονα κυμαινόμενος αριθμός του πληθυσμού του, έχει κατατάξει τον στικταετό, ειδικά στην Ελλάδα, στην κατηγορία Κινδυνεύοντα (ΕΝ) είδη.

Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ο στικταετός στην Ελλάδα είναι η λαθροθηρία και οι συνεχιζόμενες επεμβάσεις στους βιοτόπους του (αποξηράνσεις, αποψιλώσεις παραποτάμιων δασών).

Το κυνήγι του απαγορεύεται αυστηρά.

Τα φλαμίνγκο του Δέλτα Καλαμά

Χιλιάδες και φέτος τα φλαμίνγκο που κάνουν τη "στάση" τους στις ρηχές λιμνοθάλασσες του δέλτα Καλαμά, πριν συνεχίσουν το μακρύ ταξίδι τους για το νότο. Στις φωτογραφίες βλεπουμε μια μικρή ομάδα φοινικόπτερων που αποτελείται από ενήλικα (ροζ) αλλά και νεαρά άτομα (γκρί).

Μια αλεπού που κοιμάται μέσα σε καμμένα καλάμια απαθανάτησε ο φακός του Φορέα Διαχείρισης

Μια ακόμη απόδειξη για τη δύναμη της φύσης και των ζώων που ζουν σε αυτήν.
Η αλεπού (Vulpes vulpes) ένα ζώο ευπροσάρμοστο και πανέξυπνο, όχι μόνο δεν είναι επιβλαβής για το περιβάλλον και τον άνθρωπο, αλλά είναι οικολογικά ωφέλιμη. Το μεγαλύτερο μέρος της τροφής τους αποτελούν τα ποντίκια, δευτερευόντως οι σαύρες, τα φίδια, τα σκαθάρια, οι ακρίδες, πολλά είδη φρούτων και πτώματα ή υπολείμματα διάφορων ζώων.

Θεωρείται απειλούμενο είδος της ελληνικής πανίδας αλλά και μη εκτιμημένο (NE - Evaluated), δηλαδή η αλεπού ανήκει στα είδη που δεν ήταν δυνατόν να αξιολογηθεί ως προς τα σχετικά κριτήρια του κόκκινου βιβλίου των Απειλούμενων ζώων της Ελλάδας.

Επισκευή φωλιάς πελαργού στο χωριό Καρτέρι

Ο Φορέας Διαχείρισης σε συνεργασία με τη ΔΕΗ προχώρησε σε επισκευή της φωλιάς του πελαργού στο χωριό Καρτέρι Θεσπρωτίας, λόγω κινδύνου βραχυκυκλώματος πολύ κοντά στη βάση της φωλιάς. Τα ηλεκτροφόρα σύρματα είχαν σχεδόν ακουμπήσει το ένα πάνω στο άλλο και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα πυρκαγιάς και προβλήματος στην ηλεκτροδότηση τμήματος του χωριού.
Στη κολώνα τοποθετήθηκε κυκλική κατασκευή διαμέτρου περίπου 1,20μ. με περιμετρικό πλέγμα. Μέρος της φυλλοστρωμνής τοποθετήθηκε στη νέα φωλιά.

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό όλης της προσπάθειας.

Πελαργός περιμένει να "χτίσει" τη φωλιά του

Τελικά ο πελαργός εγκαταστάθηκε στη νέα του φωλιά

Αφίσα χελιδονίσματα - Ηγουμενίτσα

Αφίσα Χελιδονίσματα - Αμμουδιά

Δελτίο τύπου - Χελιδονίσματα 2016

Δελτίο τύπου

 «Χελιδονίσματα 2016»

                Ο Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Ποταμών Αχέροντα και Καλαμά σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία διοργανώνει  και φέτος γιορτή και προσκαλεί μικρούς μεγάλους να υποδεχθούν την Άνοιξη, φτιάχνοντας φωλιές για τα χελιδόνια. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 29/03 στο Κέντρο Πληροφόρησης, στην Αμμουδιά και στις 30-31/03 στο «Πάνθεον» στην Ηγουμενίτσα και ώρα 9:30πμ.

Σκοπός των «Χελιδονισμάτων» είναι τα παιδιά να ευαισθητοποιηθούν σχετικά με τον ερχομό των χελιδονιών, το μακρύ τους ταξίδι και να τα βοηθήσουν φτιάχνοντας για αυτά φωλιές από πηλό, τις οποίες τα παιδιά θα πάρουν μαζί τους και θα τις τοποθετήσουν στο σπίτι τους ή στο σχολείο, προσφέροντας στα χελιδόνια έτοιμα σπιτάκια.

 Τα παιδιά εκτός από τις χελιδονοφωλιές , θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μία ενδιαφέρουσα παρουσίαση σχετική με το ταξίδι των χελιδονιών ,καθώς επίσης να ασχοληθούν και με διάφορες χειροτεχνίες και ζωγραφιές σχετικές με τα χελιδόνια. Με αυτές τις κατασκευές και με ζωγραφιές που θα μοιραστούν στα παιδιά θα γνωρίσουν ένα έθιμο για το καλωσόρισμα των χελιδονιών που μας έρχεται από παλιά.

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, την πρώτη Μαρτίου ή στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, τα παιδιά γυρνάνε στα σπίτια κρατώντας ένα αρθρωτό ομοίωμα χελιδονιού, την «χελιδόνα», και τραγουδούν ένα είδος καλάντων, τα χελιδονίσματα. Το έθιμο της χελιδόνας, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα, και επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε πολλά μέρη της Ελλάδας όπως Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη και Δωδεκάνησα.

Την «χελιδόνα» σε κάποιες περιοχές την στολίζουν με φύλλα κισσού, που είναι χαρακτηριστικό της αειθαλούς βλάστησης, σε άλλες, με ζουμπούλια ή άλλα ανοιξιάτικα λουλούδια, κι αλλού της κρεμούν κουδουνάκια και πολύχρωμα χαρτιά.

Οι «Χελιδονιστές», οι οποίοι ήταν κυρίως παιδιά αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ενήλικες, και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τραγούδια για τον ερχομό των χελιδονιών. Παλιά, οι νοικοκυρές έδιναν στα παιδιά λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, αυγά και σε λίγες περιπτώσεις χρήματα. Τα λεφτά καθώς και ότι προϊόντα που μάζευαν τα παιδιά τα αφιέρωναν στην εκκλησία.

Κάποια «χελιδονίσματα» χαιρετίζουν το έαρ, την άνοιξη και απαγγέλλουν στίχους, για να διώξουν τον χειμώνα ή τον τελευταίο μήνα του, τον Φλεβάρη.