Απογραφή της αποικίας των ερωδιόμορφων στη νήσο Πρασούδι για το έτος 2016

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και φέτος η ετήσια καταμέτρηση των φωλιών των ερωδιόμορφων που φιλοξενεί η νήσος Πρασούδι, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του δέλτα Καλαμά. Πρόκειται για ένα μικρό νησί με χαμηλή μεσογειακή θαμνώδη βλάστηση, στο οποίο φωλιάζει ένας μεγάλος αριθμός ερωδιών όπως Λευκοτσικνιάδες (Egretta garzetta), γελαδάρηδες (Bubulcus ibis) και χαλκόκοτες (Plegadis falcinellus).

Η κυρίαρχη βλάστηση αφορά κυρίως είδη όπως είναι  οι  ακανθώδεις  ημίθαμνοι (φλόμος – phlomis fruticosa, αστοιβίδα- Sarcopoterium spinosum, αλογοθύμαρο- Anthyllis hermaniae κ.λ.π.) αλλά και αείφυλλα σκληρόφυλλα είδη όπως η αγριελιά  (Olea europea) και o σχίνος- Pistacia lentiscus. Το σύνολο των φωλιών των ερωδιόμορφων εντοπίζεται πάνω σε αγριελιές.

Κάθε δέντρο πάνω στο νησί έχει τον δικό του μοναδικό κωδικό, και για κάθε δέντρο σημειώνεται ο αριθμός των φωλιών καθώς και σε ποιο είδος ανήκουν και σε όσες φωλιές αυτό είναι εφικτό, ο αριθμός αυγών και νεοσσών. Για να επιτευχθεί η μικρότερη δυνατή όχληση των ερωδιών, μειώνοντας τον χρόνο παραμονής πάνω στο νησί, η μέτρηση γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες από τρεις ομάδες των 2 ατόμων, καταμετρώντας η κάθε μια, συγκεκριμένη πλευρά του νησιού.

Η καταμέτρηση των φωλιών των ερωδιόμορφων πραγματοποιείται κάθε χρόνο από τον Φορέα Διαχείρισης Στενών και Εκβολών ποταμών Αχέροντα και Καλαμά με πρώτη πιλοτική μέτρηση το 2011. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έως και το 2016 φαίνονται στα παρακάτω γραφήματα.

Όπως φαίνεται και στο πρώτο γράφημα ο αριθμός των φωλιών των τριών ειδών ερωδιών παρουσιάζει αυξητική τάση τα τελευταία δύο έτη και αυτό οφείλεται κυρίως στην αφθονία τροφής στα πλούσια υγροτοπικά συστήματα που δημιουργούνται στην εύφορη κοιλάδα του δέλτα Καλαμά αλλά εμμέσως και στη σωστή διαχείριση της ευρύτερης περιοχής.

Εικ.1.  Τάση του αριθμού των φωλιών κατά τη διάρκεια της πενταετίας 2012-2016

Στο δεύτερο γράφημα απεικονίζεται η πληθυσμιακή τάση των ερωδιόμορφων όπου παρατηρείται ότι ο αριθμός των αναπαραγόμενων ζευγαριών των λευκοτσικνιάδων κυμαίνεται σε σταθερά επίπεδα σε σύγκριση με το 2015, ενώ παρατηρείται μια αύξηση στα αναπαραγόμενα ζευγάρια της χαλκόκοτας και του γελαδάρη, γεγονός πολύ σημαντικό για τα είδη αυτά τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Εικ.2 . Τάση του αναπαραγόμενου αριθμού των τριών ερωδιόμορφων που φωλιάζουν στο Πρασούδι

Η συγκεκριμένη αποικία ερωδιών είναι μοναδική στην Ελλάδα και τα αποτελέσματα που εξάγονται κάθε χρόνο για την πληθυσμιακή τους τάση οδηγούν στον εμπλουτισμό της γνώσης γύρω από την αναπαραγωγή των ελάχιστα μελετημένων αυτών ερωδιών σε εθνικό επίπεδο. Η μελέτη και η in situ έρευνα της αποικίας αποτελούν βασικά εργαλεία του φορέα διαχείρισης για την αξιολόγηση της κατάστασης διατήρησης των ερωδιόμορφων στο πέρασμα του χρόνου αλλά και για τη διαχείριση της περιοχής που ανήκει στο δίκτυο των περιοχών NATURA2000.

 Στην απογραφή συμμετείχαν η βιολόγος του Φορέα Διαχείρισης Συντιχάκη Ε. και οι φύλακες Φιλίππου Ε., Μαρτίνης Α., Μάντος Α., Κόντος Κ. και Διαμάντης Χ. 
Ακολουθούν φωτογραφίες από την ημέρα της καταμέτρησης. 

Εικ.3 Μια νεαρή χαλκόκοτα πάνω σε αγριελιά 

Εικ.4. Νεοσσοί λευκοτσικνιά στη φωλιά τους

Εικ.5.  Γελαδάρης με το αναπαραγωγικό του πτέρωμα

Εικ.6. Τρανόσαυρα (lacerta trillineata)

Eικ.7.  Κρασπεδοχελώνα (Testudo marginata)

Εικ.8. Σμήνη γλάρων πετούν πάνω από το νησί κατά τη διάρκεια των μετρήσεων

Εικ.9. Τα καρτελάκια με τον αριθμό κάθε δέντρου

Η λήψη βίντεο και φωτογραφιών πραγματοποιήθηκε με τη μικρότερη δυνατή όχληση για τους νεοσσούς των πουλιών.