Η 1η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΒΡΩΜΟΚΟΥΝΑΒΟΥ (Mustela putorius) ΣΤΟ ΔΕΛΤΑ ΚΑΛΑΜΑ

Με μήκος 35-51 cm, ύψος 5-6 cm, ουρά 12-15 cm και βάρος 0,7- 1,4 κιλά, το βρωμοκούναβο (Mustela putorius) έχει σώμα επίμηκες, κεφάλι κοντό, μάτια μικρά, αυτιά κοντά και κυκλικά, πόδια κοντά, ουρά σχετικά κοντύτερη από το κοινό κουνάβι (Martes martes) και φουντωτή.

Το τρίχωμά του αποτελείται από μακριές τρίχες χρώματος μαυροκόκκινου. Κάτω από αυτές υπάρχει υποτρίχωμα κίτρινου χρώματος. Πάνω από τα μάτια έχει μία λωρίδα λευκού χρώματος, ενώ η περιοχή γύρω από αυτά είναι καφέ. Το άκρο του ρύγχους είναι λευκό. Το κυριότερο χαρακτηριστικό του είδους είναι ο λευκός χρωματισμός του άκρου των αυτιών του.

Ανήκει μαζί με το κουνάβι, το πετροκούναβο, τη νυφίτσα, τον ασβό και τη βίδρα στην οικογένεια των Μουστελιδών (Mustelidae) (Εικόνα).

 

Πήρε το όνομά του από τη χαρακτηριστική μυρωδιά, που βγάζει από ειδικούς αδένες του σώματός του. Η μυρωδιά είναι πολύ δυσάρεστη και χρησιμεύει για να προστατεύει, όχι μόνο το ίδιο αλλά και το χώρο του. Είναι ζώο μοναχικό και νυχτόβιο. Όταν δεν σκάβει μόνο του τη φωλιά του, χρησιμοποιεί φωλιές αγριοκούνελων. Ζει σε ανοιχτές χαμηλές περιοχές, θαμνώνες, βραχώδεις εκτάσεις, κοντά σε νερό, αλλά και σε αραιά δάση. Αναπαράγεται από Μάρτιο έως Ιούνιο και γεννάει 3-7 μικρά τυφλά. Ο κύκλος ζωής του είναι από 4 έως 6 έτη αν και έχει βρεθεί σε αιχμαλωσία 14 έτη.

Έχει καταγραφεί παλαιότερα στη Θεσπρωτία, για πρώτη φορά όμως εντοπίζεται μέσα στην προστατευόμενη περιοχή του Δέλτα Καλαμά κατά τη διάρκεια εποπτείας από το προσωπικό φύλαξης. Στο Δέλτα Καλαμά παρατηρούνται συνολικά 21 είδη θηλαστικών, μεταξύ των οποίων η βίδρα και η αγριόγατα, είδη που ανήκουν σε καθεστώτα προστασίας υψηλού κινδύνου εξαφάνισης (http://www.kalamas-acherontas.gr/images/pdf/Delta-Kalama-species-Mamals.pdf).

Τις τελευταίες δεκαετίες ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του βρωμοκούναβου έχει υποστεί σημαντική μείωση λόγω ατυχημάτων, υβριδισμού με το κουνάβι και δηλητηρίαση από δολώματα, πυρκαγιές, απώλεια ενδιαιτήματος από την εντατικοποίηση της καλλιέργειας και εξάντλησης τροφής. Mελέτες δείχνουν ότι η διατήρηση της παράκτιας βλάστησης και των μικρών ρεμάτων έχουν μεγάλη επιρροή στην εξάπλωση του βρωμοκούναβου.

Πρόκειται για ένα σαρκοφάγο θηλαστικό που προστατεύεται από την οδηγία 92/43/ΕΕ, τη σύμβαση της Βέρνης, και το ΠΔ 67/1981.  Σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της Διεθνής Ένωσης Προστασίας της Φύσης / IUCN (IUCN Red List of Threatened Species) το βρωμοκούναβο ανήκει στην κατηγορία LC (Least concern) και ο χάρτης εξάπλωσής του περιλαμβάνει την Κ., Ν. και Ανατολική Ευρώπη:

 

 

Ακολουθούν φωτογραφίες από την εύρεση του βρωμοκούναβου στο Δέλτα Καλαμά :